راه ما راهی است پر از امید، دشتی پر از قاصدک‌های راستی و خرسندی.
کنار هم از قصۀ ناممکن‌ها در تلاطم این آب‌وخاک به بذر‌های ممکن رسیدیم.
مانند قاصدک، وفادار و امیدوار روی دست‌های هزاران آرزو نشسته‌ایم و بهار را به رؤیاهایمان هدیه می دهیم.
کنار هم… قد می‌کشیم، آرزو می‌کنیم و مسافرِ راهی هستیم که با رفتنش می‌سازیم.
«بهارتان پر از قاصدک‌های امید!»
