شهر دوستی
چشمانش پر از اشک می‌شود. کتاب و دفتری را ورق می‌زند که رایحه‌اش سال‌ها به‌یادماندنی‌ترین عطر ذهنش می‌شود. هم‌کلاس بودن، هوای هم را داشتن و هم‌گروه شدن را تجربه می‌کند. دیگر در حیاط فقط بازی نمی‌کند و همدلی را روی نیمکت‌های دوستی می‌فهمد و می‌بیند. دستش را بلند می‌کند و خواسته‌اش را ماهرانه می‌گوید. حالا دیگر دست به انتخاب‌های مستقل می‌زند. دانای کوچک، مطالبه‌گری توانمند شده است. حالا چشمان شما، پر از اشک و شوق، نگاهش می‌کند که میزبان کوچکتان چقدر بزرگ شده است.
در راه رشد چه می گذرد؟
اینجا شهری است
که دوستان،
تا همیشه دستانشان
روی شانه‌های همدیگر می‌ماند.
